มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์มี-สะ-หฺลึง-พึง-บัน-จบ-ไฮ่-คฺรบ-บาด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmii-sà-lʉ̌ng-pʉng-ban-jòp-hâi-króp-bàat
ราชบัณฑิตยสภาmi-sa-lueng-phueng-ban-chop-hai-khrop-bat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/miː˧.sa˨˩.lɯŋ˩˩˦.pʰɯŋ˧.ban˧.t͡ɕop̚˨˩.haj˥˩.kʰrop̚˦˥.baːt̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท

  1. (สำนวน) ให้รู้จักประหยัดในการใช้เงิน, ให้รู้จักเก็บหอมรอมริบ