รุกข
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี รุกฺข, จากภาษาสันสกฤต वृक्ष (วฺฤกฺษ)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] รุก-ขะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rúk-kà- |
| ราชบัณฑิตยสภา | ruk-kha- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ruk̚˦˥.kʰa˨˩./ | |
คำนาม[แก้ไข]
รุกข