รุกข
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี รุกฺข, จากภาษาสันสกฤต वृक्ष (วฺฤกฺษ)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] รุก-ขะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rúk-kà- |
| ราชบัณฑิตยสภา | ruk-kha- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ruk̚˦˥.kʰa˨˩./ | |
คำนาม
[แก้ไข]รุกข