ล่องหนหายตัว
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ล่องหน (“หายไปด้วยเวทมนตร์”) + หายตัว (“ทำให้ไม่เห็นตัว”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ล็่อง–หน–หาย–ตัว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lɔ̂ng–hǒn–hǎai–dtuua |
ราชบัณฑิตยสภา | long–hon–hai–tua | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɔŋ˥˩.hon˩˩˦.haːj˩˩˦.tua̯˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ล่องหนหายตัว (คำอาการนาม การล่องหนหายตัว)