วิสัญญี

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี วิสญฺญี

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์วิ-สัน-ยี
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwí-sǎn-yii
ราชบัณฑิตยสภาwi-san-yi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/wi˦˥.san˩˩˦.jiː˧/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

วิสัญญี

  1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) หมดความรู้สึก, สิ้นสติ, สลบ
    นางก็ถึงวิสัญญีสลบลงตรงหน้าฉานปานประหนึ่งว่าพุ่มฉัตรทองอันต้องสายอัสนีฟาด