สิ้นสติ

ภาษาไทย

รากศัพท์

สิ้น +‎ สติ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซิ่น-สะ-ติ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sîn-sà-dtì
	ราชบัณฑิตยสภา	sin-sa-ti
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sin˥˩.sa˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

สิ้นสติ (คำอาการนาม การสิ้นสติ หรือ ความสิ้นสติ)

1. สลบ, หมดความรู้สึก

   เขาตกใจแทบสิ้นสติ

   เขาถูกต่อยจนสิ้นสติ

2. เสียสติ

คำกริยาวิเศษณ์

สิ้นสติ (คำอาการนาม ความสิ้นสติ)

1. อาการที่ขาดความรู้สึกตัว

   เที่ยวดึก ๆ ทุกคืน พอกลับถึงบ้านก็นอนหลับเหมือนสิ้นสติ