สติ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สะ-ติ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-dtì |
ราชบัณฑิตยสภา | sa-ti | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
สติ
- ความรู้สึก, ความรู้สึกตัว
- ได้สติ
- ฟื้นคืนสติ
- สิ้นสติ
- ความรู้สึกผิดชอบ
- มีสติ
- ไร้สติ
- ความระลึกได้
- ตั้งสติ
- กำหนดสติ
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สรฺ + ติ; จากภาษาสันสกฤต/ภาษาสันสกฤตพระเวท स्मृति (สฺมฺฤติ)
คำนาม[แก้ไข]
สติ ญ.
- สติ, ความระลึกได้
การผันรูป[แก้ไข]
ตารางการผันรูปของ "สติ" (เพศหญิง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | สติ | สติโย หรือ สตี |
กรรมการก (ทุติยา) | สติํ | สติโย หรือ สตี |
กรณการก (ตติยา) | สติยา | สตีหิ หรือ สตีภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | สติยา | สตีนํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | สติยา หรือ สตฺยา | สตีหิ หรือ สตีภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | สติยา | สตีนํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | สติยา หรือ สติยํ หรือ สตฺยํ | สตีสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | สติ | สติโย หรือ สตี |
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ดูรากศัพท์ที่คำหลัก
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
สติ
- อธิกรณการก เอกพจน์ เพศชาย/เพศกลางของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)
- สัมโพธนการก เอกพจน์ เพศหญิงของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)
คำกริยา[แก้ไข]
สติ
- อธิกรณการก เอกพจน์ เพศชาย/เพศกลางของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)
- สัมโพธนการก เอกพจน์ เพศหญิงของ สนฺต, ปัจจุบันกาล กรรตุวาจก พาร์ทิซิเพิลของ อตฺถิ (“to be”)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/iʔ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาบาลีที่เติมปัจจัย ติ
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาสันสกฤตพระเวท
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย
- รูปผันภาษาบาลี
- รูปผันคำคุณศัพท์ภาษาบาลี
- รูปผันคำกริยาภาษาบาลี