พราหมณ์

ดูเพิ่ม: พฺราหฺมณ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พฺราม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	praam
	ราชบัณฑิตยสภา	phram
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰraːm˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต ब्राह्मण (พฺราหฺมณ) หรือภาษาบาลี พฺราหฺมณ

คำนาม

พราหมณ์

1. คนในวรรณะที่ 1 แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี 4 วรรณะ ได้แก่ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ และศูทร
2. (ศาสนาฮินดู) ผู้ที่ถือเพศไว้ผม นุ่งขาวห่มขาว
3. (ศาสนาฮินดู) ศาสนาหนึ่งกำเนิดในอินเดีย, ปัจจุบันคือศาสนาฮินดู

คำพ้องความ

1. , [2] ทวิชงค์, ทวิชาติ, ทวิชชาติ, ทิชากร, ทิชาชาติ
2. , [2] ธชี
3. พรหมบุตร

รากศัพท์ 2

คำนาม

พราหมณ์

1. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า พราหมณ์

   พราหมณ์เข้าโบสถ์

   พราหมณ์เก็บหัวแหวน

   พราหมณ์ดีดน้ำเต้า

รากศัพท์ 3

คำนาม

พราหมณ์

1. ชื่อปลาชนิดหนึ่ง, ปลาพราหมณ์

คำเกี่ยวข้อง

• จุกพราหมณ์
• พราหมณ์หลวง
• หนวดพราหมณ์
• เอื้องหนวดพราหมณ์