แพศย์

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वैश्य (ไวศฺย); เทียบภาษาบาลี เวสฺส

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แพด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pɛ̂ɛt
	ราชบัณฑิตยสภา	phaet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰɛːt̚˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		แพทย์

คำนาม

แพศย์

1. คนในวรรณะที่ 3 แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี 4 วรรณะ ได้แก่ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ และศูทร