สัตว
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सत्त्व (สตฺตฺว); เทียบภาษาบาลี สตฺต
การออกเสียง 1
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | [เสียงสมาส] สัด-ตะ-วะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sàt-dtà-wá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | sat-ta-wa- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sat̚˨˩.ta˨˩.wa˦˥./ | |
คำนาม
[แก้ไข]สัตว
- อีกรูปหนึ่งของ สัตว์
ลูกคำ
[แก้ไข]การออกเสียง 2
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สัด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sàt |
| ราชบัณฑิตยสภา | sat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sat̚˨˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำนาม
[แก้ไข]สัตว
- รูปที่เลิกใช้ของ สัตว์
อ้างอิง
[แก้ไข]- “สัตว” ในพจนานุกรมภาษาไทยฉบับแดน บีช บรัดเลย์ (1873). ค้นหาออนไลน์ได้ทาง SEAlang.net