สัมปชัญญะ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี สมฺปชญฺญ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สำ-ปะ-ชัน-ยะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎm-bpà-chan-yá
ราชบัณฑิตยสภาsam-pa-chan-ya
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sam˩˩˦.pa˨˩.t͡ɕʰan˧.jaʔ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

สัมปชัญญะ

  1. ความรู้ตัวอยู่เสมอ, ความไม่เผลอตัว

การใช้[แก้ไข]

มักใช้เข้าคู่กับคำ สติ เป็น สติสัมปชัญญะ