สาธารณ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต साधारण (สาธารณ) หรือภาษาบาลี สาธารณ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
สา-ทา-ระ-นะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎa-taa-rá-ná-
ราชบัณฑิตยสภาsa-tha-ra-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saː˩˩˦.tʰaː˧.ra˦˥.na˦˥./

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

สาธารณ

  1. อีกรูปหนึ่งของ สาธารณะ

คำประสม[แก้ไข]

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สห +‎ อา +‎ ธรฺ +‎ ยุ หรือ +‎ อา +‎ ธรฺ +‎ ยุ หรือ สห +‎ อา +‎ ธรฺ +‎ อน หรือ สม +‎ อา +‎ ธรฺ +‎ ยุ หรือ สม +‎ อา +‎ ธรฺ +‎ อน

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

สาธารณ

  1. สามัญ, ทั่วไป

การผันรูป[แก้ไข]