สามคฺคี

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สามัคคี

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สามคฺค +‎ อี หรือ สมคฺค +‎ (แทนศัพท์ ภาว) +‎ อี; สามคฺคี เป็นภาวตัทธิต

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

สามคฺคี ญ.

  1. ความเป็นแห่งคนพร้อมเพรียง

การผันรูป[แก้ไข]