สาวก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี สาวก (ผู้ฟัง)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สา-วก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎa-wók
ราชบัณฑิตยสภาsa-wok
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saː˩˩˦.wok̚˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

สาวก

  1. ศิษย์ของศาสดา
  2. ผู้ที่นิยมชมชอบบุคคลหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างคลั่งไคล้

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สุ +‎ ณฺวุ หรือ สุ +‎ อก

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

สาวก ช.

  1. ผู้ฟัง
  2. ศิษย์, สาวก

การผันรูป[แก้ไข]