สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล

ภาษาไทย[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		สำ-เนียง-ส่อ-พา-สา กิ-ริ-ยา-ส่อ-สะ-กุน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǎm-niiang-sɔ̀ɔ-paa-sǎa gì-rí-yaa-sɔ̀ɔ-sà-gun
	ราชบัณฑิตยสภา	sam-niang-so-pha-sa ki-ri-ya-so-sa-kun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sam˩˩˦.nia̯ŋ˧.sɔː˨˩.pʰaː˧.saː˩˩˦.ki˨˩.ri˦˥.jaː˧.sɔː˨˩.sa˨˩.kun˧/^{(สัมผัส)}

(สำนวน) การแสดงออกทางการพูดหรือกิริยามารยาท ที่จะชี้ให้เห็นถึงพื้นฐานการในการเลี้ยงดู อบรมสั่งสอน