สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สำเนียง + ส่อ + ภาษา + กิริยา + ส่อ + สกุล
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | สำ-เนียง-ส่อ-พา-สา กิ-ริ-ยา-ส่อ-สะ-กุน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎm-niiang-sɔ̀ɔ-paa-sǎa gì-rí-yaa-sɔ̀ɔ-sà-gun |
ราชบัณฑิตยสภา | sam-niang-so-pha-sa ki-ri-ya-so-sa-kun | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sam˩˩˦.nia̯ŋ˧.sɔː˨˩.pʰaː˧.saː˩˩˦.ki˨˩.ri˦˥.jaː˧.sɔː˨˩.sa˨˩.kun˧/(สัมผัส) |
วลี
[แก้ไข]- (สำนวน) การแสดงออกทางการพูดหรือกิริยามารยาท ที่จะชี้ให้เห็นถึงพื้นฐานการในการเลี้ยงดู อบรมสั่งสอน