สุนทร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सुन्दर (สุนฺทร) หรือภาษาบาลี สุนฺทร

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สุน-ทอน[เสียงสมาส]
สุน-ทอน-ระ-
[เสียงสมาส]
สุน-ทอ-ระ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǔn-tɔɔnsǔn-tɔɔn-rá-sǔn-tɔɔ-rá-
ราชบัณฑิตยสภาsun-thonsun-thon-ra-sun-tho-ra-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sun˩˩˦.tʰɔːn˧/(สัมผัส)/sun˩˩˦.tʰɔːn˧.ra˦˥.//sun˩˩˦.tʰɔː˧.ra˦˥./

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

สุนทร

  1. งาม, ดี, ไพเราะ
    วรรณคดีเป็นสิ่งสุนทร
    สุนทรพจน์
    สุนทรโวหาร