สุรทิน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี สูร (“ดวงอาทิตย์”) + ทิน (“วัน”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สุ-ระ-ทิน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sù-rá-tin |
| ราชบัณฑิตยสภา | su-ra-thin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /su˨˩.ra˦˥.tʰin˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
สุรทิน