ข้ามไปเนื้อหา

สุรุ่ยสุร่าย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]
รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สุ-รุ่ย-สุ-ร่าย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsù-rûi-sù-râai
ราชบัณฑิตยสภาsu-rui-su-rai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/su˨˩.ruj˥˩.su˨˩.raːj˥˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

สุรุ่ยสุร่าย (คำอาการนาม ความสุรุ่ยสุร่าย)

  1. ชอบจับจ่ายใช้สอยสิ้นเปลืองโดยไม่จำเป็น
    เขามีนิสัยสุรุ่ยสุร่าย เงินเดือนจึงไม่พอใช้