สุวรรณ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सुवर्ण (สุวรฺณ); เหมือนกับ สุ +‎ วรรณ; เทียบภาษาบาลี สุวณฺณ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
สุ-วัน[เสียงสมาส]
สุ-วัน-นะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsù-wansù-wan-ná-
ราชบัณฑิตยสภาsu-wansu-wan-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/su˨˩.wan˧/(สัมผัส)/su˨˩.wan˧.na˦˥./

คำนาม[แก้ไข]

สุวรรณ

  1. (ภาษาหนังสือ) ทอง