สุสาน

ภาษาไทย

ยืมมาจากบาลี สุสาน, จากสันสกฤต श्मशान (ศฺมศาน); ร่วมเชื้อสายกับพม่า သုသာန် (สุสาน์), ไทใหญ่ သုၵ်ႈသၢၼ်ႇ (สุ้กส่าน), มอญ သုသာန် (สุสาน์), เขมร សុសាន (สุสาน), ลาว ສຸສານ (สุสาน)

การแบ่งพยางค์		สุ-สาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sù-sǎan
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	su-san
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/su˨˩.saːn˩˩˦/^{(สัมผัส)}

สุสาน

เขียนด้วยอักษรอื่น

สุสาน ก.

ตารางการผันรูปของ "สุสาน" (เพศกลาง)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	สุสานํ	สุสานานิ
กรรมการก (ทุติยา)	สุสานํ	สุสานานิ
กรณการก (ตติยา)	สุสาเนน	สุสาเนหิ หรือ สุสาเนภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	สุสานสฺส หรือ สุสานาย หรือ สุสานตฺถํ	สุสานานํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	สุสานสฺมา หรือ สุสานมฺหา หรือ สุสานา	สุสาเนหิ หรือ สุสาเนภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	สุสานสฺส	สุสานานํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	สุสานสฺมิํ หรือ สุสานมฺหิ หรือ สุสาเน	สุสาเนสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	สุสาน	สุสานานิ