อุปยุวราช

ภาษาไทย[แก้ไข]

อุป (“รอง”) +‎ ยุว (“ชายหนุ่ม”) +‎ ราช (“พระเจ้าแผ่นดิน”). เทียบภาษาเขมร ឧបយុវរាជ (อุบยุวราช)

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		อุ-ปะ-ยุ-วะ-ราด	อุบ-ปะ-ยุ-วะ-ราด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ù-bpà-yú-wá-râat	ùp-bpà-yú-wá-râat
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	u-pa-yu-wa-rat	up-pa-yu-wa-rat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔu˨˩.pa˨˩.ju˦˥.wa˦˥.raːt̚˥˩/^{(สัมผัส)}	/ʔup̚˨˩.pa˨˩.ju˦˥.wa˦˥.raːt̚˥˩/^{(สัมผัส)}