ราช

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า រាជ (ราช), រាជ្ជ (ราชฺช), រាច (ราจ), រជ (รช), จากภาษาสันสกฤต राज (ราช) หรือภาษาบาลี ราช; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร រាជ (ราช)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
ราด[เสียงสมาส]
ราด-ชะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrâatrâat-chá-
ราชบัณฑิตยสภาratrat-cha-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/raːt̚˥˩/(สัมผัส)/raːt̚˥˩.t͡ɕʰa˦˥./
คำพ้องเสียง

คำนาม[แก้ไข]

ราช

  1. พระเจ้าแผ่นดิน, ถ้าคำเดียวมักใช้ว่า ราชา
  2. พญา (ใช้แก่สัตว์)
    นาคราช
    พญานาค
    สีหราช
    พญาราชสีห์
  3. สมณศักดิ์พระราชาคณะ สูงกว่าชั้นสามัญต่ำกว่าชั้นเทพ เรียกว่า ชั้นราช
    พระราชสุธี
    พระราชโมลี

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ราช

  1. ที่เกี่ยวกับพระเจ้าแผ่นดิน, ใช้ประกอบคำอื่น