ราช

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• รัช

รากศัพท์

จากภาษาเขมรเก่า រាជ (ราช), រាជ្ជ (ราชฺช), រាច (ราจ), រជ (รช), จากภาษาสันสกฤต राज (ราช) หรือภาษาบาลี ราช; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร រាជ (ราช)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		ราด	[เสียงสมาส] ราด-ชะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	râat	râat-chá-
	ราชบัณฑิตยสภา	rat	rat-cha-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/raːt̚˥˩/(สัมผัส)	/raːt̚˥˩.t͡ɕʰa˦˥./
คำพ้องเสียง แก้ไข		ราชย์ ราด ราต ราตร ราษฎร์

คำนาม

ราช

1. พระเจ้าแผ่นดิน, ถ้าคำเดียวมักใช้ว่า ราชา
2. พญา (ใช้แก่สัตว์)

   นาคราช

   พญานาค

   สีหราช

   พญาราชสีห์

3. สมณศักดิ์พระราชาคณะ สูงกว่าชั้นสามัญต่ำกว่าชั้นเทพ เรียกว่า ชั้นราช

   พระราชสุธี

   พระราชโมลี

คำคุณศัพท์

ราช

1. ที่เกี่ยวกับพระเจ้าแผ่นดิน, ใช้ประกอบคำอื่น