เทพ
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต देव (เทว) หรือ ภาษาบาลี เทว
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | เทบ | [เสียงสมาส] เทบ-พะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | têep | têep-pá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | thep | thep-pha- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰeːp̚˥˩/(สัมผัส) | /tʰeːp̚˥˩.pʰa˦˥./ | |
คำนาม
[แก้ไข]เทพ
- เทวดา
- ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่งที่มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า เทพ
- สมณศักดิ์พระราชาคณะสูงกว่าชั้นราช ต่ำกว่าชั้นธรรม เช่น พระเทพโมลี
- ผู้ที่มีคุณสมบัติหรือความสามารถเหนือคนธรรมดา[1]
- เขาเป็นมือกีตาร์เทพของวง
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำเกี่ยวข้อง
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข](1)
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม ๒ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, หน้า 61.
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/eːp̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- อุปสรรคภาษาไทย
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีคำแปลภาษาทิเบต
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอังกฤษ
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอิตาลี
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอิตาลี/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาฮังการี
- หน้าที่มีคำแปลภาษาเยอรมัน
- หน้าที่มีคำแปลภาษาเวียดนาม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเวียดนาม/t+