ข้ามไปเนื้อหา

ฮ้อง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ฮอง และ ฮ๊อง

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ฮ้อง (คำอาการนาม ก๋ารฮ้อง หรือ ก๋านฮ้อง)

  1. (อกรรม, สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩁᩬ᩶ᨦ (รอ้ง)

ภาษาอีสาน

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *rɔːŋꟲ⁴; ร่วมเชื้อสายกับไทย ร้อง, คำเมือง ᩁᩬ᩶ᨦ (รอ้ง), ลาว ຮ້ອງ (ฮ้อง), ไทลื้อ ᦣᦸᧂᧉ (ฮ้อ̂ง), ไทดำ ꪭ꫁ꪮꪉ (ฮ้อง), ไทใหญ่ ႁွင်ႉ (ห๎อ̂ง), พ่าเก ꩭွင် (หอ̂ง์), อาหม 𑜍𑜨𑜂𑜫 (รอ̂ง์), จ้วง rongx

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ฮ้อง (คำอาการนาม การฮ้อง)

  1. ร้อง
  2. เรียก