เก๋ไก๋
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
(เก๋ มาจากภาษาฝรั่งเศส coquet) + (ไก๋ เป็นคำสร้อย)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เก๋-ไก๋ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gěe-gǎi |
| ราชบัณฑิตยสภา | ke-kai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keː˩˩˦.kaj˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
เก๋ไก๋
คำพ้องความ[แก้ไข]
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 14.