เงย

ดูเพิ่ม: เʼงีย และ เงี่ย

ภาษาไทย

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ngweh (เงื่อ, “เงยหน้าขึ้น, ยืดออกไป”)

การแบ่งพยางค์		เงย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ngəəi
	ราชบัณฑิตยสภา	ngoei
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ŋɤːj˧/^{(สัมผัส)}

เงย (คำอาการนาม การเงย)