ข้ามไปเนื้อหา

เฉลียว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมร ឆ្លៀវ (ฉฺเลียว)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ฉะ-เหฺลียว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchà-lǐao
ราชบัณฑิตยสภาcha-liao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰa˨˩.lia̯w˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

เฉลียว (คำอาการนาม การเฉลียว หรือ ความเฉลียว)

  1. นึกระแวงขึ้นมา
    ไม่เฉลียวว่าเขาจะหักหลัง
  2. มีไหวพริบ
    ฉลาดแต่ไม่เฉลียว