เฝอ
ดูเพิ่ม: เฝือ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเวียดนาม phở (“ก๋วยเตี๋ยว”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เฝอ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fə̌ə |
ราชบัณฑิตยสภา | foe | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /fɤː˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เฝอ
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 85.