เสน

ดูเพิ่ม: เส้น

ภาษาไทย

ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษาพม่า စိန် (จิน์, “สารหนู; ตะกั่ว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເສນ (เสน)

การแบ่งพยางค์		เสน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sěen
	ราชบัณฑิตยสภา	sen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/seːn˩˩˦/^{(สัมผัส)}

เสน

เสน