เสาวนีย์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี สวนีย (น่าฟัง); ร่วมรากกับ สวนีย

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เสา-วะ-นี
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎo-wá-nii
ราชบัณฑิตยสภาsao-wa-ni
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saw˩˩˦.wa˦˥.niː˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

เสาวนีย์

  1. (ราชาศัพท์) (พระราช~, พระ~) คำสั่งของพระราชินี
  2. (ร้อยกรอง) คำสั่งของท้าวพระยา