เหียก

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เหียก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hìiak
	ราชบัณฑิตยสภา	hiak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/hia̯k̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เป็นไปได้ว่าแผลงมาจาก เหี้ย

คำกริยา

เหียก

1. (ภาษาปาก, สแลง) ขี้เหร่

   หมอนี่เหียกจริง ๆ ไม่หล่อแล้วยังดำ แถมเตี้ยอีกต่างหาก

คำคุณศัพท์

เหียก

1. (ภาษาปาก, สแลง) ขี้เหร่

   ตาคนนั้นหน้าเหียกมาก ไม่อยากมองเลย

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨿᨠ (หยก), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᨿᨠ (หยก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦠᧅᧈ (เห่ก, “เหล็กวิลาด”), ภาษาไทดำ ꪬꪸꪀ (หย̂ก), ภาษาไทใหญ่ ႁဵၵ်ႇ (เห่ก), ภาษาไทใต้คง ᥞᥥᥐᥱ (เห่ก), ภาษาอาหม 𑜍𑜢𑜀𑜫 (ริก์, “ตะกั่ว”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง reek (เหรก-ดีบุก)

รูปแบบอื่น

• หยก

คำนาม

เหียก

1. (โบราณ) ดีบุก

   พิมรูบพระดวยหยกดวยดินได(หมี)นพนนรอยแปดอนน

   พิมพ์รูปพระด้วยเหียกด้วยดินได้หมื่นพันร้อยแปดอัน

   (จารึกวัดบางสนุก)