แกว่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์แกว่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgwɛ̀ɛn
ราชบัณฑิตยสภาkwaen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kwɛːn˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

แกว่น

  1. (โบราณ) แก่น

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

เทียบภาษาเขมร ក្វែន (กฺแวน)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

แกว่น (คำอาการนาม ความแกว่น)

  1. แกล้วกล้า, ว่องไว

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง gvenq(แกว่น-คุ้นเคย ชำนาญ

การออกเสียง[แก้ไข]

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

แกว่น (คำอาการนาม กำแกว่น หรือ ความแกว่น)

  1. ชำนาญ, เก่ง