ข้ามไปเนื้อหา

แกว่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์แกว่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgwɛ̀ɛn
ราชบัณฑิตยสภาkwaen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kwɛːn˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

แกว่น

  1. (โบราณ) แก่น

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

เทียบเขมร ក្វែន (กฺแวน)

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

แกว่น (คำอาการนาม ความแกว่น)

  1. แกล้วกล้า, ว่องไว

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง gvenq(แกว่น-คุ้นเคย ชำนาญ

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

แกว่น (คำอาการนาม กำแกว่น หรือ ความแกว่น)

  1. ชำนาญ, เก่ง