เก่ง
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาจีนยุคกลาง 勁 (MC kiᴇŋH) หรือภาษาจีนเก่า 勁 (OC *kɯns, *keŋs); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເກັ່ງ (เกั่ง), ภาษาไทลื้อ ᦶᦂᧂ (แกง), ภาษาปักษ์ใต้ เก๋ง
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เก็่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gèng |
| ราชบัณฑิตยสภา | keng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เก่ง (คำอาการนาม ความเก่ง)
- สามารถในทางใดทางหนึ่ง
- คนเก่งกับคนดี ท่านจะเลือกใคร
- เก่งคำนวณ
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
เก่ง (คำอาการนาม ความเก่ง)