ข้ามไปเนื้อหา

โก้น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: โกน, โก่น, และ โก๋น

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

โก้น (คำอาการนาม ก๋ารโก้น หรือ ก๋านโก้น)

  1. (อกรรม, สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩰᩫ᩠᩵ᨶ (โค็่น)

ภาษาทะวืง

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาเวียตติกดั้งเดิม *t-koːlʔ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเวียดนาม cối, ภาษาเหมื่อง cổl, ภาษาChut təkoːl³ [Rục]

คำนาม

[แก้ไข]

โก้น

  1. ครกตำข้าว