ครก
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɡrokᴰ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน คก, ลาว ຄົກ (ค็ก), คำเมือง ᨣᩕᩫ᩠ᨠ (คร็ก), เขิน ᨤᩫ᩠ᨠ (ฅ็ก), ไทลื้อ ᦷᦆᧅ (โฅก), ไทใหญ่ ၶူၵ်ႉ (ขู๎ก), ไทใต้คง ᥑᥨᥐ (โฃก), ไทดำ ꪶꪋꪀ (โจ̱ก), อาหม 𑜁𑜤𑜀𑜫 (ขุก์) , จ้วง gyoek (กลก), จ้วงแบบจั่วเจียง kyoek/coek (คลก/ชก)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คฺรก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | krók |
| ราชบัณฑิตยสภา | khrok | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰrok̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ครก
- เครื่องใช้ที่มีลักษณะอย่างหลุมสำหรับตำหรือโขลกด้วยสาก
- เครื่องใช้ที่ทำด้วยไม้ทั้งท่อนขนาดใหญ่ ยาวประมาณ 70 เซนติเมตร ขุดเนื้อในออกให้เป็นหลุมลึก สำหรับตำหรือซ้อมข้าวเป็นต้นด้วยสากหรือตะลุมพุก เรียกว่า ครกซ้อมมือ, ถ้าใช้ตำด้วยกระเดื่อง เรียกว่า ครกกระเดื่อง
- เรียกขนมที่ทำด้วยแป้งกับกะทิหยอดในภาชนะกระเบื้องหรือโลหะที่ทำเป็นหลุม ๆ ตั้งบนไฟ ว่า ขนมครก
- ชื่อปืนใหญ่ขนาดสั้นใช้สำหรับยิงโดยมีวิถีกระสุนโค้งมาก
- เครื่องยิงลูกระเบิด มีลำกล้องขนาดใหญ่และสั้น ผิวลำกล้องเป็นเกลียวหรือเรียบก็ได้ บรรจุลูกระเบิดทางปากกระบอก ใช้สำหรับยิงลูกระเบิดโดยมีวิถีกระสุนโค้งมาก
ภาษาชอง
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (ตราด) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kʰrok/
คำนาม
[แก้ไข]ครก