ไป่
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *pajᴮ, ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໄປ່ (ไป่), ภาษาคำเมือง ᨸᩱ᩵ (ไป่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦔᧈ (ไป่), ภาษาไทใหญ่ ပႆႇ (ไป่), ภาษาพ่าเก ပႝ (ปย์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ไป่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpài |
| ราชบัณฑิตยสภา | pai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /paj˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ไป่