ไป่
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *pajᴮ, ร่วมเชื้อสายกับลาว ໄປ່ (ไป่), คำเมือง ᨸᩱ᩵ (ไป่), ไทลื้อ ᦺᦔᧈ (ไป่), ไทใหญ่ ပႆႇ (ไป่), พ่าเก ပႝ (ปย์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ไป่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpài |
| ราชบัณฑิตยสภา | pai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /paj˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ไป่