ပႆႇ
ดูเพิ่ม: ပ, ပိ, ပို, ပိုဲ, ပိုး, ပီ, ပီး, ပီႇ, ပီႈ, ပီႊ, ပုံ, ပူ, ပူး, ပူႇ, ပူႈ, ပူႉ, ပဲ, ပႆ, และ ပႝ
ภาษาไทใหญ่
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /paj˩/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ป่ัย
- สัมผัส: -aj
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *pajᴮ, ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ไป่, ภาษาลาว ໄປ່ (ไป่), ภาษาคำเมือง ᨸᩱ᩵ (ไป่), ภาษาไทลื้อ ᦺᦔᧈ (ไป่)
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ပႆႇ • (ไป่) (คำอาการนาม တၢင်းပႆႇ)
การใช้
[แก้ไข]- อาจใช้กับ ဢမ်ႇ (อั่ม) เป็น ဢမ်ႇပႆႇ (อ่ำไป่)[1] แปลว่า "ยังไม่" แต่ใช้ไม่บ่อยเท่า ပႆႇ (ไป่) เดี่ยว ๆ ดั่งในประโยคตัวอย่าง ဢမ်ႇပႆႇ (อ่ำไป่)
- ပႆႇ (ไป่) และ ဢမ်ႇပႆႇ (อ่ำไป่) เป็นคำปฏิเสธ ใช้ในการบอกเหตุการณ์ที่ยังไม่เสร็จ หรือยังไม่เกิดขึ้นในเวลานั้น ๆ โดยจะใช้นำหน้าคำกริยา และกริยาวลี[2]
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]- ယင်း (ยั๊ง)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]ပႆႇ • (ไป่) (คำอาการนาม လွင်ႈပႆႇ)
อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ Moeng, T. (1995). Shan-English dictionary. Kensington, Md: Dunwoody Press.
- ↑ Tun, S. K. (2019). An Outline of Shan Word Categories. Southeast Asian Studies TUFS, 24, 17-54. https://web.archive.org/web/20220708143910/http://repository.tufs.ac.jp/bitstream/10108/92934/1/sastufs_2019_02_017-054_tun.pdf