ຟ້ອນ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฟ้อน, ภาษาคำเมือง ᨼᩬ᩶ᩁ (ฟอ้ร), ภาษาเขิน ᨼᩬ᩶ᩁ (ฟอ้ร), ภาษาไทลื้อ ᦝᦸᧃᧉ (ฟ้อ̂น), ภาษาไทใหญ่ ၽွၼ်ႉ (ผ๎อ̂น) หรือ ၾွၼ်ႉ (ฝ๎อ̂น)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [fɔːn˥˨]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [fɔːn˧˦]
- การแบ่งพยางค์: ຟ້ອນ
- สัมผัส: -ɔːn