ຫໍ່
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰrɔːᴮ¹; ร่วมเชื้อสายกับไทย ห่อ, คำเมือง ᩉᩬᩴ᩵ (หอํ่) หรือ ᩉᩕᩬᩴ᩵ (หรอํ่), ไทลื้อ ᦠᦸᧈ (ห่อ̂), ไทดำ ꪬꪷ꪿ (หํ่), ไทขาว ꪬꪮꫀ, ไทใหญ่ ႁေႃႇ (ห่อ̂), ไทใต้คง ᥞᥨᥝᥱ (โห่ว), พ่าเก ꩭေႃ (หอ̂), อาหม 𑜍𑜦𑜡 (รอ̂), จ้วงแบบจั่วเจียง hoq
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [hɔː˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [hɔː˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ຫໍ່
- สัมผัส: -ɔː
- คำพ้องเสียง: ຮໍ່ (ฮํ่) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)
คำกริยา
[แก้ไข]ຫໍ່ • (หํ่) (คำอาการนาม ການຫໍ່)
คำนาม
[แก้ไข]ຫໍ່ • (หํ่)