ႁေႃၶမ်း

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ႁေႃ (หอ̂, หอ, วัง) +‎ ၶမ်း (ขั๊ม, ทองคำ); เทียบภาษาไทย หอคำ, ภาษาคำเมือง ᩉᩴᩬᨤᩴᩣ (หํอฅํา), ภาษาลาว ຫໍຄຳ (หํคำ), ภาษาเขิน ᩉᩳᨤᩴᩣ (หอฅํา), ภาษาไทลื้อ ᦠᦸᦆᧄ (หอ̂ฅัม), ภาษาไทใต้คง ᥞᥨᥝᥴᥑᥛᥰ (โห๋วฃั๊ม)

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ႁေႃၶမ်း (หอ̂ขั๊ม)

  1. วัง, หอคำ, ราชสำนัก

คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]