ႁေႃၶမ်း
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ႁေႃ (หอ̂, “หอ, วัง”) + ၶမ်း (ขั๊ม, “ทองคำ”); เทียบภาษาไทย หอคำ, ภาษาคำเมือง ᩉᩴᩬᨤᩴᩣ (หํอฅํา), ภาษาลาว ຫໍຄຳ (หํคำ), ภาษาเขิน ᩉᩳᨤᩴᩣ (หอฅํา), ภาษาไทลื้อ ᦠᦸᦆᧄ (หอ̂ฅัม), ภาษาไทใต้คง ᥞᥨᥝᥴᥑᥛᥰ (โห๋วฃั๊ม)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /hɔː˨˦.kʰam˥/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ห๋อ.ข๊ัม/
- สัมผัส: -am
คำนาม[แก้ไข]
ႁေႃၶမ်း • (หอ̂ขั๊ม)
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
- ၶုၼ်ႁေႃၶမ်း (ขุนหอ̂ขั๊ม)
- ၼၢင်းႁေႃၶမ်း (น๊างหอ̂ขั๊ม)
- မိူင်းၶုၼ်ႁေႃၶမ်း (เมิ๊งขุนหอ̂ขั๊ม)