ដី

ภาษาเขมร

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *t₁iʔ ~ *t₁ih ~ *t₁iəh; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเซอไม tiiq, ภาษาบะห์นัร teh (along with other Bahnaric cognates with nasal infix), ภาษาปาโกะห์ cuteq, ภาษาขมุ pteʔ, ภาษาMang teː⁶, ภาษามอญ တိ (tɔeˀ) และเป็นไปได้ว่ารวมภาษาเวียดนาม đất

การออกเสียง

พยางค์ ដី การแผลงเป็นอักษรโรมัน dəy (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) /ɗəj/

คำนาม

ដី • (ฎี)

1. ดิน
2. แผ่นดิน; พื้น
3. ดินแดน
4. Piper retrofractum, Balinese Long Pepper (medicinal usage and as a seasoning)

ลูกคำ

• ដីខ្សាច់ (ฎีขฺสาจ̍, “ทราย”)
• ដីប្លី (ฎีบฺลี)
• សណ្ដែកដី (สณฺแฎกฎี, “ถั่วลิสง (ถั่วดิน)”)