ᥙᥤᥢᥱ
ภาษาไทใต้คง[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pliənᴮ², จากภาษาจีนยุคกลาง 變 (MC pjenH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เปลี่ยน, ภาษาลาว ປ່ຽນ (ป่ย̂น), ภาษาไทลื้อ ᦵᦔᧃᧈ (เป่น), ภาษาไทดำ ꪜꪸ꪿ꪙ (ปย่̂น), ภาษาไทใหญ่ ပိၼ်ႇ (ปิ่น), ภาษาจ้วง bienq, ภาษาจ้วงแบบหนง byenq หรือ benq
คำกริยา[แก้ไข]
ᥙᥤᥢᥱ (ปี่น) (อักขรวิธี 1963 ᥙᥤᥢ̌)