ᥙᥤᥢᥱ

ภาษาไทใต้คง

รากศัพท์

จากภาษาจีนยุคกลาง 變 (MC pˠiᴇn^H); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เปลี่ยน, ภาษาลาว ປ່ຽນ (ป่ย͢น), ภาษาไทลื้อ ᦵᦔᧃᧈ (เป่น), ภาษาไทดำ ꪜꪸ꪿ꪙ (ปย่͢น), ภาษาไทใหญ่ ပိၼ်ႇ (ปิ่น), ภาษาจ้วง bienq

คำกริยา

ᥙᥤᥢᥱ (ปี่น) (อักขรวิธีเก่า ᥙᥤᥢˇ)

1. เปลี่ยน