ᦋᦹᧈ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟɤːᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง 字 (MC dziH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชื่อ, ภาษาคำเมือง ᨩᩨ᩵ (ชื่), ภาษาอีสาน ซื่อ, ภาษาลาว ຊື່ (ซื่), ภาษาไทใหญ่ ၸိုဝ်ႈ (จึ้ว), ภาษาอาหม 𑜋𑜢𑜤𑜈𑜫 (ฉึว์) หรือ 𑜋𑜥 (ฉู)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡sɯː˧/

คำนาม

ᦋᦹᧈ (ชื่)

1. ชื่อ