ᦏᦴ
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *tʰuːᴬ¹ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ถู, ภาษาคำเมือง ᨳᩪ (ถู), ภาษาเขิน ᨳᩪ (ถู), ภาษาอีสาน ถู, ภาษาลาว ຖູ (ถู), ภาษาไทใหญ่ ထူ (ถู), ภาษาไทใต้คง ᥗᥧᥴ (ถู๋), ภาษาพ่าเก ထူ (ถู), ภาษาอาหม 𑜌𑜥 (ถู)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /tʰuː˥/
คำกริยา
[แก้ไข]ᦏᦴ (ถู) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦏᦴ)