ᦚᦱᧉ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /faː˩˧/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰwɯəꟲ (“เมฆ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฝ้า, ภาษาคำเมือง ᨺ᩶ᩣ (ฝ้า), ภาษาเขิน ᨺ᩶ᩣ (ฝ้า), ภาษาลาว ຝ້າ (ฝ้า) หรือ ເຝື້ອ (เฝื้อ), ภาษาไทใหญ่ ၽႃႈ (ผ้า) หรือ ၾႃႈ (ฝ้า), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง paj, ภาษาปู้อี veac, ภาษาแสก เวี̂ย

คำนาม

ᦚᦱᧉ (ฝ้า) (อักษรไทธรรม ᨺ᩶ᩣ)

1. เมฆ

รากศัพท์ 2

คำกริยา

ᦚᦱᧉ (ฝ้า) (อักษรไทธรรม ᨺ᩶ᩣ, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦚᦱᧉ)

1. แจกจ่าย

   ᦶᦕᧈ ᦚᦱᧉ ᦗᦸᧇᦉᦸ ᦠᦹᧉ ᦋᦳᧄᦜᦻ ᦺᦓ ᦂᦱᧆᦟᦲ

   แผ่ ฝ้า พอ̂บสอ̂ หื้ ชุมหฺลาย ไน กาดลี

   แจกจ่ายหนังสือให้ทุกคนในตลาด