ၽႃႈ

ภาษาไทใหญ่

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pʰaː˧˧˨/
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ผ̄า/
• สัมผัส: -aː

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pʰaːꟲ¹, จากภาษาจีนเก่า 布 (OC *paːs); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ผ้า, ภาษาคำเมือง ᨹ᩶ᩣ (ผ้า), ภาษาลาว ຜ້າ (ผ้า), ภาษาไทลื้อ ᦕᦱᧉ (ผ้า), ภาษาไทดำ ꪠ꫁ꪱ (ฝ้า), ภาษาไทใต้คง ᥚᥣᥲ (ผ้า), ภาษาอ่ายตน ၸႃ (ผา), ภาษาอาหม 𑜇𑜠 (ผะ), 𑜇𑜡 (ผา), 𑜇𑜨𑜠 (ผอ̂ะ), หรือ 𑜇𑜨𑜡 (ผอ̂า)

คำนาม

ၽႃႈ • (ผ้า) (คำลักษณนาม ၽိုၼ်)

1. ผ้า

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰwɯəꟲ (“เมฆ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฝ้า, ภาษาคำเมือง ᨺ᩶ᩣ (ฝ้า), ภาษาเขิน ᨺ᩶ᩣ (ฝ้า), ภาษาลาว ຝ້າ (ฝ้า) หรือ ເຝື້ອ (เฝื้อ), ภาษาไทลื้อ ᦚᦱᧉ (ฝ้า), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง paj, ภาษาปู้อี veac, ภาษาแสก เวี̂ย

รูปแบบอื่น

• ၾႃႈ (ฝ้า)

คำนาม

ၽႃႈ • (ผ้า)

1. ตาฝ้า
2. เมฆ

รากศัพท์ 3

คำกริยา

ၽႃႈ • (ผ้า) (คำอาการนาม လွင်ႈၽႃႈ)

1. ปล่อย (จากที่ขังหรือจับไว้)
2. ปล่อยปละละเลย