ᦚᦳᧃ
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.wɯnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ฝน, คำเมือง ᨺᩫ᩠ᨶ (ฝ็น), ลาว ຝົນ (ฝ็น), ไทดำ ꪶꪠꪙ (โฝน), ไทใหญ่ ၽူၼ် (ผูน) หรือ ၾူၼ် (ฝูน), อาหม 𑜇𑜤𑜃𑜫 (ผุน์), จ้วง fwn, จ้วงแบบหนง paen, แสก หวึ่น
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /fun˥/
คำนาม
[แก้ไข]ᦚᦳᧃ (ฝุน) (อักษรไทธรรม ᨺᩩᩁ)