ၽူၼ်
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- ၾူၼ် (ฝูน)
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.wɯnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฝน, ภาษาคำเมือง ᨺᩫ᩠ᨶ (ฝ็น), ภาษาลาว ຝົນ (ฝ็น), ภาษาไทลื้อ ᦚᦳᧃ (ฝุน), ภาษาไทดำ ꪶꪠꪙ (โฝน), ภาษาอาหม 𑜇𑜤𑜃𑜫 (ผุน์), ภาษาจ้วง fwn, ภาษาจ้วงแบบหนง paen, ภาษาแสก หวึ่น
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pʰon˨˦/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ผ๋+โ-น/
- สัมผัส: -on
คำนาม[แก้ไข]
ၽူၼ် • (ผูน)