ᦵᦉᧄᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *siəmꟲ¹; ร่วมเชื้อสายกับไทย เสี้ยม, คำเมือง ᩈ᩠ᨿ᩶ᨾ (สย้ม), เขิน ᩈ᩠ᨿ᩶ᨾ (สย้ม), ลาว ສ້ຽມ (ส้ย̂ม), ไทใหญ่ သဵမ်ႈ (เส้ม), ไทใต้คง ᥔᥥᥛᥲ (เส้ม), พ่าเก ꩬိမ် (สิม์), อาหม *𑜏𑜢𑜉𑜫 (*สิม์)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɕem˩˧/

คำกริยา

ᦵᦉᧄᧉ (เส้ม) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦵᦉᧄᧉ)

1. (สกรรม) เสี้ยม, เหลา

   ᦵᦉᧄᧉ ᦺᦙᧉ

   เส้ม ไม้

   เสี้ยมไม้

ลูกคำ

เสี้ยม

• ᦘᦱᧉᦵᦉᧄᧉᦔᦲᧉ (ภ้าเส้มปี้)

| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|