เสี้ยม
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *siəmꟲ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈ᩠ᨿ᩶ᨾ (สย้ม), ภาษาเขิน ᩈ᩠ᨿ᩶ᨾ (สย้ม), ภาษาลาว ສ້ຽມ (ส้ย͢ม), ภาษาไทลื้อ ᦵᦉᧄᧉ (เส้ม), ภาษาไทใหญ่ သဵမ်ႈ (เส้ม), ภาษาไทใต้คง ᥔᥥᥛᥲ (เส้ม), ภาษาพ่าเก ꩬိမ် (สิม์), ภาษาอาหม *𑜏𑜢𑜉𑜫 (*สิม์)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เซี่ยม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sîiam |
| ราชบัณฑิตยสภา | siam | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sia̯m˥˩/(ส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
เสี้ยม (คำอาการนาม การเสี้ยม)
คำประสม[แก้ไข]
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เสี้ยม (คำอาการนาม ความเสี้ยม)