เสี้ยม
ดูเพิ่ม: เสียม
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *siəmꟲ¹; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈ᩠ᨿ᩶ᨾ (สย้ม), เขิน ᩈ᩠ᨿ᩶ᨾ (สย้ม), ลาว ສ້ຽມ (ส้ย̂ม), ไทลื้อ ᦵᦉᧄᧉ (เส้ม), ไทใหญ่ သဵမ်ႈ (เส้ม), ไทใต้คง ᥔᥥᥛᥲ (เส้ม), พ่าเก ꩬိမ် (สิม์), อาหม *𑜏𑜢𑜉𑜫 (*สิม์), จ้วง siemj (เสี้ยม-แหลมมาก)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เซี่ยม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sîiam |
| ราชบัณฑิตยสภา | siam | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sia̯m˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]เสี้ยม (คำอาการนาม การเสี้ยม)
ลูกคำ
[แก้ไข]ดูเพิ่ม
[แก้ไข]คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เสี้ยม (คำอาการนาม ความเสี้ยม)