ᦵᦋᦲᧈ
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɟɯəᴮ; เทียบจีนยุคกลาง 貰 (MC zyaeH, “ยืม; กู้ (เงิน)”) และ 賒 (MC syae, “ซื้อขายด้วยสินเชื่อ”); ร่วมเชื้อสายกับไทย เชื่อ, ลาว ເຊື່ອ (เซื่อ), อีสาน เซื่อ, ไทดำ ꪹꪋ꪿ (เจฺ่), คำเมือง ᨩᩮᩬᩥ᩵ᩋ (เชอิ่อ), เขิน ᨩᩮᩬᩨ᩵ (เชอื่), ไทใหญ่ ၸိူဝ်ႈ (เจิ้ว), อาหม 𑜋𑜥 (ฉู)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡sɤː˧/
คำกริยา
[แก้ไข]ᦵᦋᦲᧈ (เชี่) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦵᦋᦲᧈ)